lugtuig

lugtuig

die branders stol wit
ons breek ’n streep deur klank, grens
tussen land en wolk
’n ragfyn landskap en stil
sagte sandspel van onthou

die son swel gewis

So

die son swel gewis
oor ieder en elk
oor knotwilg en wilderoos
sonder oordeel, vermoed ek
want kyk - die skadu’s strek wees
vertak langsamerhand met uitgestrekte vingers
oor stof en sand
- luister: nou klink die lieweheersbesies skril in die blaar
waar die horison steeds bewe
en in ’n feller renons in ons son
sien ons onsself terreurloos

   die gesig van die roos
   verwelk
   die knotwilg sweet verlep
   en dieselfde goeie gelag sal ons weldra verdra
   soos die middagsomer

in geile oordaad

Woorde digter bymekaar

Woorde van Sheila Cussons se “Belofte” en Elisabeth Eybers se “Ontheemde” saamgewordle vir jou genot. Gebruik as inspirasie en kyk waarmee kom jou op: