tingerig-fyn soos ’n huismot in jou hand
en slank en vreedsaam: stil staan jy
stom van herinnering
’n sagte sprong soos liefde
>>
…jou gedagtes begrawe jy op dié krans
en jou wonder-oë blom van herkenning
(diepblou en sag met wolke wat daarin kaats)
’n bewussyn soos ‘n veer wat val
(op die wieke van die wind sou jy sê)
>>
…die onthou sag soos sweet-
potente vingers wat vind en teer vasvat
die reuk van lentegras wat haar ore ligweg krap
ja dáár
dáár kom begrawe jy presies jou geurige aandag
in die vlugtige heraanraking
van jou voorjaarsgrond
rougevreet die rotse
>>
jy raak presies dít aan sonder vreugde soos
wanneer lewe bloot gebeur of soos ’n terloopse dood
bloot nog ’n tree
op die krans van leë gedagtegange
(erosie)
ja, ’n sagte sprong
waar die wolke kaats in jou oë
>>
en jy: ’n smeersel huismot op ’n oop palm
tingerig-fyn
die sand