In die tyd van Jesus se gelykenisse was daar niemand wat dié vraag wou vra nie, want dit het nie swaar genoeg op enigiemand se gemoed gelê nie.
Maar in die meer onlangse geskiedenis was daar ‘n belese man – jy sou hom ‘n skrifgeleerde kon noem – wat wel hierdie vraag wou stel. Hy raak toe stil en vra in gebed: “Jesus, mag twee mans saam ‘n kind grootmaak?”
Jesus sê vir hom: “Wat staan in die wet van Moses geskrywe? Wat lees jy daar?”
Die skrifgeleerde antwoord: “Twee mans wat homoseksueel verkeer, doen ‘n afskuwelike sonde. Hulle moet doodgemaak word. Hulle verdien die dood. Dit is ‘n afstootlike sonde.”
Toe antwoord Jesus hom: “Mens, het jy niks uit my gelykenisse geleer nie? Hoe is dit dat jy kyk, maar nie sien nie, en hoor maar nie luister of verstaan nie?”
* * *
Toe vertel Hy hom die apokriewe gelykenis van twee liefdevolle mans:
“Daar was twee mans wat baie lief was vir mekaar. Hulle het trou aan mekaar gesweer en gelukkig saam gewoon en die rykdom wat hulle vergader het, met hulle naastes gedeel.
“Op ‘n dag kom hulle twee weeskinders teë. Hulle neem hulle in en versorg en klee hulle, en maak hulle groot soos hulle eie.
“Omdat hulle al baie nagedink het oor die liefde, en geweet het dat daar mense is wat hulle haat vir die liefde wat hulle met mekaar deel, het hulle versigtig, maar openlik oor die liefde met hulle kinders gepraat.
“Hulle het die kinders vermaan om nie te veroordeel nie, maar om die rykheid van God se liefde aan almal toe te wens.”
* * *
Die skrifgeleerde was verbaas oor die antwoord wat hy ontvang en het weer stil geword om die tweede deel van die gelykenis verder aan te hoor.
* * *
“In dieselfde streek het daar ‘n man en vrou gewoon wat op ‘n jong ouderdom trou aan mekaar gesweer het, en in die eerste jare van hulle huwelik het die vrou vir haar man twee kinders in die wêreld gebring.
“Soos die kinders ouer geword het, het die man na sy vrou gekyk en haar as die moeder van sy kinders begin sien. Die liefde wat hy vir haar gevoel het, het begin taan, maar in die gees van die Wet het hulle met die huwelik volhard.
“In die streek was daar heelwat egskeidings en ongehude ouers en egbreuk wat deur mense gepleeg is, maar die man en vrou het aan mekaar trou gebly, en die kinders sonder sulke sonde opgevoed. Maar die twee kinders het ook sonder ‘n liefderyke voorbeeld grootgeword, omdat die man en vrou se liefde vir mekaar stil geword het.
“So het die kinders stilweg besef dat die huwelik eintlik ‘n plig is wat nagekom word. Hulle het na hulle maats se ouers gekyk en gesien dat hulle nie die pligte van die huwelik nakom nie. Hulle het trots gevoel op hulle ouers se nakoming van die Wet en het aan ander uitgewys hoe sondig hulle ouers is.”
* * *
Die skrifgeleerde het sy oë oopgemaak en hartseer gevoel vir die man en vrou se kinders.
Toe vra ‘n stem in sy gemoed: “In die oë van die Here, wie het hulle kinders die mees liefdevol grootgemaak?”
mnr.muller 